Ik had de moed, moed met een D.
7 mei 2015, Ik rijd richting Rotterdam en vraag me af of ik er goed aan doe om naar mijn intervisie groepje te gaan in Rotterdam, maar ja, ik ben al onderweg dus ik vervolg maar gewoon mijn weg, en rij door. Niet te gaan geeft nu ook geen oplossing realiseer ik mij, de oplossing zit in mijzelf, dat wist ik wel..... op welke manier..... dat wist ik toen nog niet!
Roer om
Aangekomen zie ik Anne-Marie en zoals gebruikelijk geven we elkaar een hugh, zij vraagt aan mij: "Hé Belinda! Hoe het met jou?") Waarop ik gelijk in een flinke huilbui uitbarst… en tussentijds mijn verhaal doe aan Anne-Marie. Dat is fijn merk ik, lucht op, iemand een luisterend oor voor heeft voor mij. Even later vertel ik mijn verhaal nog een keer aan iemand anders, wat er voor zorgt dat het me steeds duidelijker wordt dat ik flink aan het roer moet trekken om op koers te blijven en dat ik het roer moet omgooien!!
Moed met een D
Enne.., moed met een D geschreven, en soms zelfs met een hoofdletter geschreven, want zo voelt het nu voor mij! Wat ik zelf vertel in mijn coaching en workshops, tijdens het nemen van lastige besluiten, iedereen heeft de moeD met een D nodig en om zaken aan te pakken. En nu ik dus ook, dat realiseer ik mij!
Stemmetje in mijn hoofd.
Gisteren kreeg ik te horen dat ik op weg ben naar een bijnieruitputting. Wie had dat gedacht... IK... ik die nogal liefs net haar onderschrift onder het logo Moontraining veranderd heeft in “Leef bewuster in balans”. Hoe vindt je die? Hahah, hoe pas jij dat op jezelf toe, Belinda? Hoor ik een stemmetje zeggen op de achtergrond in mijn hoofd! Tja, niet zo succesvol, blijkt! Nou ja, ik ben ook gewoon een mens die voor uitdagingen kom te staan en een mens is nooit te oud om te leren.
Spiegeltje spiegeltje
Mooi te zien hoe dit proces bij mijzelf gegaan is. De kunst om te zien welke les ik gespiegeld krijg van het leven. Kijken en voelen en nog een keer, hoe om te gaan met wat met mij gebeurt, overkomt en ervaar, dat is naar mijn idee ook de essentie van het leven.
Ik deed het niet.
Het begon met mijn huisstijl aan te pakken. Ik vond het nodig een nieuw onderschrift te nemen, Body & Mind dekte niet meer de lading voor mij en samen met Roos en Cora die mij prima geholpen hebben is een mooi nieuw onderschrift ontstaan, ”Leef bewuster in balans”. Ik voel ook , nu ik dit opschrijf dat ik deze woorden “Leef bewuster in balans” voor mijzelf opschrijf. Om zelf bewuster in balans te zijn, alleen hoe doe ik dat nu? Nou “niet” dus!
Hoe voelt moeten
Dat bleek uit de Bodyscan die ik gisteren heb laten maken, mijn energie was laag en ik voelde mij niet fijn in mijn vel en wist en voelde dat ik ée'n en ander anders moest gaan doen, en anders gaan aanpakken… alleen ik deed het niet!. In mijn werk, hoe leuk ik het ook vind (nou niet alles hé) zat ik, merkte ik heel erg in mijn moeten met een T! Wel bijzonder vond ik het dat ik van mijn passie mijn werk had gemaakt. Drie jaar geleden heb ik de stap genomen om 100% voor mijzelf te gaan werken. Ik heb plezier in de dingen die ik voor mijn bedrijf doe, zeker het begeleiden van mensen en toch ervaar ik het moeTen.
Hoe kan dat nou vroeg ik mijzelf af..? Wat ik al wel wist is, wanneer je blijft doen wat je doet, krijg je steeds hetzelfde als uitkomst, alleen ik deed er niks mee en ja, kreeg ik dus meer van hetzelfde….. en werd steeds vermoeider. Gedragsverandering is het lastigste wat er is, ja, dat vertel ik ook vaak aan anderen… en hoe pas ik het nu op mijzelf toe?
Kijken door een ander bril
De naam Willem de Ridder (een verhalen verteller) schiet mij nu ineens te binnen hij kan hier geweldig over vertellen, wanneer de pijn maar groot genoeg is ga je vanzelf veranderen…. Ja, dat had ik jaren geleden ook al eens gehoord. De kunst is om er iets mee te doen en het toe te passen in je leven en daar was het voor mij nu echt tijd voor, anders aanpakken. Ik voelde het aan mijn lijf! Ik leerde weer om door een andere bril te kijken.
Noodrem
Ik trek nu aan de noodrem en realiseer en ervaar dat ik een pas op mijn plaats mag maken. Ja Belin, echte helemaal niks doen, er zijn vele boeken geschreven over dit onderwerp en heb er ook veel van gelezen en alles komt aan op doen… en zijn. Met heel veel moed heb ik een start gemaakt vandaag door “tijd” te nemen door na onze bijeenkomst van ons intervisie groepje te gaan zitten en op te schrijven wat er net gebeurt is en in mijn gedachten spookt…. Mijn gedachten ordenen.
Wow...
Dit zou weleens mijn 1e blog kunnen zijn, gaat er door mij heen, helemaal in één adem geschreven zonder mijn pen op te tillen….Ik die een hekel heb/had aan schrijven…. Wordt vervolgd schreef ik toen.
De week daarna (half mei 2015) heb ik de moed gehad om mijn rust te nemen en alle werkzaamheden tijdelijk neer te leggen. In september heb ik mijn werk weer rustig opgepakt en langzaam uitgebreid.
Je gaat vast andere Blog lezen over wat ik allemaal ervaar op weg naar blije cellen.
tot een andere keer
Belinda
